مکان های دیدنی بهشهر

دیدگاه خود را اینجا بیان کنید تا از پیشنهادات و انتقاداتتان استفاده کنیم.


(مدیریت وبسایت مازندران بام ایران)


ناحیه بهشهر که سابقا خرگوران نام داشت توسط شاه عباس خریداری شد و به دستور وی شهری در آنجا احداث شد. ماده دولت اشرف برای تاریخ بنای این شهر در سال 1021هجری انتخاب شد و شهر جدید، اشرف البلاد نام گرفت که اقامتگاه شاه عباس اول در مازندران بود. بعد از احداث شهر، شاه عباس چندین هزار گرجی را به شهر اشرف کوچاند. شاه عباس هرگاه به مازندران می آمد اشرف را به دیگر نقاط آن ترجیح می داد. احتمالا اولین گروه نمایندگان سیاسی انگلستان در اشرف البلاد به حضور شاه عباس رسیدند.

اشرف البلاد در اثر جنگهای داخلی  حملات ترکمن ها، افاغنه و حملات سپاهیان زند صدمات فراوان دید و به طور مکرر تخریب شد. نادر شاه هنگامی که اعزام جنگ بالزگی ها بود مدتی را در این شهر سپری کرد. محمد حسن خان قاجار علاقه زیادی نسبت به آن داشت و غالبا در این شهر اقامت می کرد، سکنه این شهر از اقوام مختلف تشکیل شده بود، ازجمله مهاجران گرجی که شاه عباس آن ها را از قفقاز کوچانده بود، همچنین گروهی از خانواده های طالشی لنگران که از سواحل دریای خزر آمده بودند و جمعی هم از ثات ها که یکی از قبایل ایرانی بود. بهشهر امروزی، شهری زیبا  و جذاب است که آثار طبیعی و تاریخی فراوان دارد.
 

مراکز دیدنی و تاریخی
•    کاخ صفی آباد
•    عمارت وباغ صفوی
•    دریاچه عباس آباد

 


 

بـِهشَهر یکی از شهرهای استان مازندران ایران واقع در شهرستان بهشهر است.

نام منطقه بهشهر قبل از دوران صفوی تمیشه ، نامیه ، پنجهزاره و آسابسر بوده و چون مادر شاه عباس بزرگ بهشهری بود پادشاه صفوی با مسافرت به بهشهر این شهر را پایتخت تابستانی خود ساخته و نام آن را به اشرف‌البلاد یعنی شریف‌ترین شهرها تغییر داد و کاخ‌ها و عمارت‌هایی را در آن شهر بنا نهاد. رکن الاسفار، از درباریان دوره ناصری در سفرنامه خود وجه تسمیه دیگری را برای اشرف ذکر می‌کند. او معتقد است زمانی که شاه عباس این شهر را به صورت مدرن و امروزی بنا نهاد، پاره‌ای از درباریان گفتند «هذا اشرف من فرح آباد» و همین کلمه به مذاق شاه خوش آمد. مردم بهشهر به مازندرانی و فارسی گفتگو می‌کنند.

انار شیرین، ترش، نارنگی، پرتقال، برنج دانه های روغنی آفتابگردان، کلزای بهشهر معروف بوده بهشهر از مراکز تولید تخمه، روغن نباتی و صابون در ایران است و کارخانه چیت‌سازی آن قدمت زیادی دارد. منطقه ویژه اقتصادی بندر امیرآباد نیز از مناطق اقتصادی روبه‌رشد در نزدیکی بهشهر است.

آثار تاریخی:
کاخ صفی آباد که در حال حاضر کاربرد نظامی داشته و بازدید از آن میسر نیست ولی از تمام شهر می‌توان آن را دید
کاخ چشمه عمارت
بنای تاریخی چشمه عمارت بهشهر
غارهای هوتو و کمربند
دریاچه و سد عباس آباد و جزیره بار عام آن
باغ‌های تاریخی بهشهر عباس آباد
آثار تاریخی متفرقه به جا مانده در مجموعه عباس آباد (مانند حمام و...)
تپه همایون
کاخ عباس آباد بهشهر

شهرها و روستاهای بهشهر: شهر رستم کلا روستای قره تپه - روستای علی تپه - روستای عسگرآباد- روستای پاسند- روستای حسین آباد- روستای امیر آباد- روستای گرجی محله- روستای کوهستان- روستای اسیابسر- روستای زاغمرز-



وجه تسمیـه شهر بهشهر : مرکز شهرستـان در این شهر قرار دارد ،    بهشهر در قدیم خرگوران ، تمیشه ، ثامیه و ... نام داشت و جزء ولایت اسپهبدان کبود جامه گان بود در زمان اسپهبدان کبود جامه به پنجهزاره و در اوایل صفویه به آسیابسر موسوم و در زمان شاه عباس اول به اشرف البلاد و خلاصه در سال ۱۳۱۶ هجری شمسی به بهشهر نامگذاری شد ، اوج شکوفایی بهشهر در زمان سلطنت شاه عباس اول بود که دلیلش این بود که خیرالنساء مرعشی مادر شاه عباس ، بهشهری بود ، از اینرو ایشان توجه خاصی به این شهر داشته و کاخهای مجللی از جمله کاخ صفی آباد ، سد عباس آباد ، باغشاه و بنای چشمه عمارت و محلهای تاریخی دیگر به فرمان او در این منطقه بنا گردید. قبل از ورود آریایی ها به سرزمین ایران ، اقوامی بنام دیـو  یا دیـوان در این ناحیـه زندگی می کردند مطابق کاوشهای باستـان شناسی که از تپـه های شمال غرب بهشهر ( نزدیک رستمکلا ) به عمل آمد یک قطعه هاون سنگ سفید را کشف نموده و که به ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد بر می گردد ، یا اینکه غارهای هـوتـو و کمـر بنـد آثار حیات در دورانهای فرو لیتیک ( میانه سنگی) ۶۰۰۰ تا ۸۰۰۰ سال قبل از میلاد و نئـولیتیک ( پارینه ) سنگی را در محدوده بهشهر بیان دارد .

هشهر در دوران ما قبل تاریخ

 

   با توجه به این مسئله که که تاریخ هر ملت مجموعه سرگذشت های افراد و اقوام آن ملت است . باید قبول کرد که سرگذشت اقوامی که در مازندران می زیستند جزئی از تاریخ کشور ما محسوب می شود از جمله آن اقوام مردمانی بودندکه از زمان های قبل از تاریخ در شهرستان بهشهر می زیستند و به عقیده بعضی از محققین از جمله بنیاد گذاران تمدن بشری شناخته شده اند .  

 

بهشهر در قرون باستان (هخامنشیان)

هنگام جهان گشایی و کشور گشایی کوروش کبیر چندین هزار در فتح بابل در سال ۵۳۹ق.م ۲۰ هزار پیاده و ۴هزار سواره جریک سواره و پیاده از مردم تبری و مردمی در سپاه او بودند و همچنین در جنگهای بین ایران و یونان در زمان خشایار شاه بطوریکه هردوت مورخ یونانی مینویسد دسته ای از جوانان و چریک های مردمی و تبری با ساز و برگ های آراسته از کمان از چوب خیزران و پوشش های خیره کننده به سپهسالاری آریا همراه شاهنشاه ایران بودند .  

در حمله اسکندر مقدونی و در جنگ گوگمل وظیفه بزرگی را در دست داشته و نگهبانی داریوش سوم و خاندان سلطنتی ایران بعهده دلاوران مردی و تبری بوده و بحدی که بلندی قامت ودلاوری آنان جلب توجه یونانیها را می کرد مذهب آنان پس از ظهور دین زرتشت یکتا پرستی شده که تا قرن سوم و چهارم  بعد از کوهستاننات مازندران از جمله هزار جریب استوار است . 

 

بهشهر در دوره اشکانیان

وضع حکومت مازندران از جمله شهرستان بهشهر فعلی در دوره اشکانیان تاریک است. و گمان میرود بازماندگان فرهاد (فراتات و ساتراپ ) دوره اسکندر یکی پس از دیگری حکومت آنجا را در دست داشته اند . ولی طبق تحقیقات دانشمند فقید آقای طاهری شهاب سارویی در تاریخ کبود جامگان در عصر اشکانیان ذکر کرده اند که منطقه کوهستانی از جمله هزار جریب به سبب نزدیک بودن به پایتخت دوم اشکانیان شهر صددروازه نزدیک دامغان کنونی مورد توجه پادشاهان اشکانی برای شکار وتفریح حتی به مدت ۶ماه در این منطقه به سر می بردند و به واسطه معاشرت و آمیزش مردها وتبریها با پادشاههای احتمال اخلاق و زبان آنها تغییراتی حاصل شده باشد .   

 

بهشهر در دوره ساسانیان

در این زمان آنچه مسلم است حکومت شرقی مازندران ( شهرستان فعلی بهشهر چه جلگه چه هزار جریب) با خانواده کشنسف بوده است این خاندان تا سال ۵۲۸ م در مازندران حکومت داشته اند و در این سال چون حکومت طبرستان بفرمان قباد (۴۸۷-۵۳۱ ) ساسانی به پسر بزرگش کاوس که یکی از سر سپردگان و طرفداران سر سخت مزدک بود ظاهرا برچیده شد و کیوس رسما پادشاه طبرستان گردید و پایتخت او هزار جریب و کیاسر بود .

از کیوس فرزندی ماند به نام شاهپور که در نزد عمویش انو شیروان بسیار عزیز بود و در دربار می زیست و پس از مرگ انو شیروان به طبرستان رفته و در اتشگاه کوسان (کوهستان امروزه غرب بهشهر ) و یا در اتشکده پیرامون کیاسر دشت هزار جریب بهسر برده و مردم طبرستان علاقه زیادی به او پیدا کردند . 

هنگام حمله اعراب به ایران و فرار یزدگرد سوم به خراسان به مازندران آمده و مثل پدر در اتشکده کوسان بهشهر (مغرب بهشهر ) معتکف شد و به عبارت مشغول گردید .

 

سابقه تاریخی بهشهر بعد از اسلام

بطور کلی ناحیه جنوبی دریای مازندران از گذشته بسیار دور از اهمیت سیاسی تاریخی و نظامی فوق العاده بر خوردار بوده است ، بررسی و کاوشهایی که در سواحل دریای خزر در مکان هایی مانند غار هوتو و  غار کمربند انجام گرفته است قدمت این دوره را به دوره غارنشینی بشر رسانده است . تحقیقات دیگر موید اینست که در ادوار باستانی این منطقه یکی از حوزه های مهم تمدن قبل و بعد از تاریخ ایران بوده است ، تحقیقات بعمل آمده از متون تاریخی نشان می دهد که در اواسط قرن سوم هجری قمری دین اسلام در شکل علویان در این ناحیه نفوذ یافته است .

در سال ۲۵۰ هـ عموم مازندرانیها باتفاق بهشهر با راهنمایی داعی کبیر علوی ، اجنبی ها را از بهشهر خارج ساختند .

در سال ۶۱۷ مغولان برای دستگیری سلطان محمد خوارزمشاه به مازندران و بهشهر یورش برده به قتل و غارت عمومی پرداختند .

در سال ۷۹۴ امیر تیمور گورکانی برای سلطه به مازندران و بهشهر سلسله مرعشی ها را منقرض کرد و به قتل و غارت پرداخت .

در سال ۸۷۲–867 سادات بابلکانی در بهشهر کنونی که در آن زمان به نام "طاحونه سر " می خواندند ، استیلا یافتند . در سال ۹۰۵ قوای نظامی شاه اسماعیل صفوی مازندران و بهشهر را تحت سلطه خود در آورد .

در سال ۱۰۵۴ روسها به حومه بهشهر و شهر بهشهر حمله بردند و چشمه عمارت و سایر تاسیسات صفویه را طعمه آتش ساختند و شاه عباس دوم آنها را از ایران خارج ساخت . در سال ۱۱۶۹ هـ محمد حسن خان قاجار بر استان کبود جامه استیلا یافت و پس از جنگهای تن به تن منجر به شکست وی گردید . در سال ۱۱۹۸ هـ بواسطه مرض طاعون مردم بهشهر و مازندران تلفات جانی سنگینی دیدند .

در سال ۱۲۲۳ هـ زلزله مهیبی در بهشهر روی داد که منجر به صدمات و خسارات مالی و جانی مردم گردید . در سال ۱۲۶۹ بواسطه بروز مرض وبا مردم بهشهر اکثرا تلف شدند و بقیه به سایر نقاط مازندران کوچ کردند.

در سنوات ۱۳۰۸ و ۱۳۲۰ و ۱۳۳۵ و ۱۳۳۶ و در شهرستان بهشهر مرض وبا و مشمشه بروز نمود که منجر به تلفات عدیده زیادی از مردم بهشهر گردید .

شهرستان بهشهر پس از انقلاب مشروطه بعد از ناصرالدین شاه تا انقراض سلسله قاجار به ترتیب مظفرالدین شاه ( ۱۳۲۴-۱۳۱۳ قمری ) و محمد علی شاه  و احمد شاه به پادشاهی رسید . در زمان سلطنت این پادشاهان جز هرج و مرج و اختلاف محلی و ناامنی و خرابی در همه جا از جمله شهرستان بهشهر چیز دیگری به چشم نمی خوردو کوچکترین اقدام عمرانی صورت نگرفت بلکه طبق منابع موجود از آن زمان وضع روز به روز بدتر و وخیم تر می شد. واقعه انقلاب مشروطه در این نواحی چیزی جز ایجاد پادشاه مخلوع محمد علی شاه پس از خلع سلطنت شهری به بار نیاورد و لطمات زیادی به مردم شهرستان بهشهر زد که قابل جبران نبود .

در سال ۱۳۱۴ خورشیدی زلزله در بهشهر و حومه خسارات زیادی وارد نمود . در سال ۱۳۱۶ خورشیدی رضاشاه دست به اصلاحات اساسی و عملیات عمرانی و  شهرسازی در بهشهر زد .

در سال ۱۳۳۷ خورشیدی کاخ صفی آباد به دستگاه هواشناسی اختصاص داده شد .در زمان محمد رضا شاه شبیخون ارتش شوروی و انگلیس در سوم شهریور ۱۳۲۰ به ایران از جمله ورود سپاهیان شوروی به شهرستان بهشهر کلیه اصلاحات رضاشاه را متوقف ساخت و  حتی بعضی از آنها را از بین برد .

بعد از انقلاب اسلامی این شهر به همت مردم و مسئولین به رونق هایی دست یافته که به امید خدا و تلاش مسئولین و مردم به پیشرفتهای بیشتری دست یابد .

 


مکان های دیدنی بهشهر:

عباس آباد - تالاب میانکاله - زاغمرز - سنگ نو - گلوگاه - توسکا چشمه - غار باستانی هوتو - باغ و امارت چهل ستون - پارک ملت

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد