روستای زیبای کندلوس

روستای زیبای کندلوس

موقعیت و تاریخچه روستای کندلوس از توابع بخش کجور شهرستان نوشهر، با مختصات جغرافیایی 51 درجه و 34 دقیقه طول شرقی و 36 درجه و 19 دقیقه عرض شمالی، در 75 کیلومتری جنوب شرقی نوشهر قرار دارد. این روستا، از شمال به روستای پیده، از غرب و جنوب غرب به رشته کوه البرز و دره زانوس و از شرق به روستای میرکلا محدود می‏شود. روستا در محدوده‏ای کوهستان و در یکی از دره‏های زیبای رشته کوه‏های البرز استقرار یافته و ارتفاع آن از سطح دریا 1650 متر است. روستای کندلوس، زمستان‏های سرد و تابستان‏های معتدل و مطبوع دارد. میانگین بارندگی سالیانهآن 1353 میلی‏متر گزارش شده است. رودخانه کندلوس از میان آبادی عبور می‏کند. روستای کندلوس همراه با سه روستای پیده، گیل کلا و میرکلا مجموعه روستایی مخساز را تشکیل می‏دهند. به روایتی، ناصرالدین شاه، هنگام عبور از این منطقه، عده‏ای کولی را در حال ساخت و ساز ادوات فلزی مشاهده می‏کند و نام منطقه را «میخساز» می‏نامد. مردم روستای کندلوس، به زبان مازندرانی (کجوری) سخن می‏گویند، مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند. الگوی معیشت و سکونت براساس نتایج سرشماری سال 1375، روستای کندلوس 179 نفر جمعیت داشته است که در سال 1385 به 2500 نفر افزایش یافته است. جمعیت روستای کندلوس در زمستان‏ها کاهش و در تابستان‏ها افزایش می‏یابد. درآمد اکثر مردم روستای کندلوس، از فعالیت‏های زراعی، دامداری و باغداری تأمین می‏شود. گروهی از مردم روستا، در بخش خدمات و صنایع دستی اشتغال دارند. گندم و جو از عمده محصولات زراعی و سیب، هلو و گردو از محصولات باغی آن است. دامداری سنتی و پرورش طیور در روستا رواج دارد. گروهی از مردم روستا، در کنار فعالیت‏های زراعی به تولید صنایع دستی از قبیل جوراب و نمد می‏پردازند. در گذشته، بافت قالی، جاجیم، چادر شب، شمد و ساخت صنایع چوبی و ابزارهای فلزی رواج داشته است. شرایط اقلیمی و موقعیت مناسب، تولید انواع گل‏ها و گیاهان دارویی را فراهم آورده است، که یکی از منابع مهم درآمدی مردم روستاست. یک کارگاه تولید گیاهان دارویی در روستا فعال است. روستای کندلوس، با بافت مسکونی نسبتاً متراکم در شیب ملایم دامنه کوه استقرار یافته است. کوچه‏های روستا پیچ در پیچ و سنگ فرش است. خانه‏های قدیمی غالباً در دو طبقه با سقفی شیروانی ساخته شده‏اند و پوشش لت کوبی یا سفالی دارند. دیوارهای گلی. ایوان‏های کوچک، پنجره‏های چوبی و معماری ساده، زیبایی روستا را دو چندان کرده است. واحدهای مسکونی جدید، بیشتر ویلایی است و با بافت قدیم و سنتی روستا ناهمگون است. غالب ویلاها به جمعیت غیرساکن شهری تعلق دارد که در ایام تعطیل در روستا اتراق می‏کنند. مصالح به کار رفته در بناهای قدیمی شامل سنگ، گل، خشت و چوب می‏باشد. ولی در ساخت خانه‏های جدید از مصالح سیمان، گچ، آجر، بلوک و تیرآهن استفاده می‏شود. سقف خانه‏های جدید، عموماً شیروانی است، که با ورق گالوانیزه و یا ایرانیت پوشیده شده‏اند. جاذبه‏های گردشگری روستای کندلوس در میان دره بسیار زیبایی در رشته کوه‏های البرز استقرار یافته است و چشم‏اندازهای بی‏نظیری دارد. رنگ مزارع گیاهان دارویی، جلوة باغ‏های میوه، سرسبزی ارتفاعات سر به فلک کشیده البرز، آب و هوای مطبوع و چشمه‏های آب معدنی، شکوه و جذابیت خاصی به روستای کندلوس بخشیده است. دیو چشمه، بزرگترین چشمة آب معدنی سرد منطقه است که اطراف آن را انواع گل‏ها و گیاهان و درختان فرا گرفته‏اند. چشمه آب معدنی دیگری نیز، در پایین دست روستا قرار دارد. حواشی رودخانه کندلوس و دره زانوس با انواع گونه‏های گیاهی و جانوری، از دیگر جاذبه‏های طبیعی روستاست. بافت مسکونی سنتی، تپه‏های باستانی، چندین گورستان مربوط به دوره پیش از اسلام و فرهنگ غنی محلی، روستای کندلوس را به فضای متمایزی تبدیل کرده است. مجتمع فرهنگی و توریستی، امکانات مورد نیاز گردشگران اعم از اقامت، رستوران، پارک کودک، فروشگاه‏های مواد خورکی، فروشگاه محصولات فرهنگی و یک موزه مردم‏شناسی، جذابیت‏های کندلوس را دو چندان کرده است. موزه این مجموعه با الهام از داستان‏های شاهنامه ساخته شده است. در قسمتی از آن، اشیای مختلف و ارزشمند دوران‏های مختلف تاریخی و در قسمتی دیگر جلوه‏هایی از آداب و رسوم و ویژگی اجتماعی و فرهنگی مردم منطقه به نمایش گذاشته شده است. آرامگاه امامزاده فضل و فاضل با قدمتی 100 ساله، از اماکن زیارتگاهی روستاست. مردم این روستا در اعیاد مذهبی مانند قربان، غدیر و فطر و میلاد پیامبر (ص) به جشن و سرور و در ایام محرم و وفات ائمه به عزاداری می‏پردازند. برگزاری مراسم ملی عید نوروز، چهارشنبه سوری و سیزده بدر، جشن تیرماه سیزده شو و پاشیدن آب باران بر روی یکدیگر پس از دورة خشکسالی و پایکوبی در زیر باران، از جمله مراسم این روستاست. بازی‏ها و ورزش‏های رایج روستا، شامل تب کا یا تب چوکا، کشت کا، سی کاکل و اسب سواری است. نی، متداول‏ترین ساز روستای کندلوس است که گاهی با همراهی دهل و سرنا نواخته می‏شود. از انواع آهنگ‏ها و ملودی‏های موسیقی سنتی روستا می‏توان به طالب طالبا در مایه درآمد سه گاه، امیری در مایه عشاق و دشتی، عروس سوار کردن در مایه‏ای از ماهور و بیات ترک اشاره کرد. پوشاک غالب مردم روستای کندلوس مانند نواحی روستایی استان مازندران است ولی زنان روستا در مراسم خاص، از لباس محلی شامل دامن پرچین، پیراهن، جلیقه و روسری استفاده می‏کنند. صنایع دستی روستای کندلوس مشتمل بر جوراب‏بافی و نمدمالی است. در گذشته صنایع دستی دیگری مانند قالی بافی، جاجیم بافی، بافت چادر شب، شمد و کلاه نمدی و همچنین تولید صنایع دستی چوبی رایج بوده است. غذاهای محلی روستای کندلوس شامل کماج، راه نون (نوعی نان روغنی شیرین)، آش کدو، بادونه و انواع دیگری از غذاهای روستایی استان مازندران می‏باشد. دسترسی: این روستا از طریق جاده کرج ـ چالوس، بعد از مرزن‏آباد قابل دسترسی است.